بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایران در سخنرانی خود در این همایش که در سالن همایشهای بینالمللی منطقه آزاد چابهار برگزار شد اظهار داشت: «در سالهای طولانی مدیریتهای آماری و سلیقهای، تنها به سطح پرداخته و به شعار بسنده کردیم. در این سالها که فرهنگ تکهپاره شده و ذرهذره هویتمان را ازدستدادهایم، برگزاری چنین جشنوارهای در چابهار این روزنه امید را در دلمان روشن میکند که مدیریت این منطقه با حفظ ارزشهای بومی و محلی خود به عمل میخواهد هنر این خطه را نهادینه و صادر کند.»
به جادوی طبیعت و مردمان بلوچستان گرفتار شدیم
اسکندری با ستایش هنر سوزندوزی زنان بلوچ در ادامه صحبتهایش افزود: «بسیاری از ما بهعنوان افراد مستقل و علاقهمند به فرهنگ این مرزوبوم، فارغ از گرفتن عکسهای یادگاری این چند روز را کنارتان بودیم و با شما زندگی کردیم. ما به جادوی طبیعت و مردمانتان گرفتار شدیم، به جادوی حضور پررنگ زنانتان. جادوی دختران و مادرانتان، که سالهاست در پس سوزندوزیهایشان قصههای دلشان را برای ما روایت میکنند. با چشمانی پر از شرم و لبانی که مهر سکوت بر آنها زدهاند. سال از پی سال، سوزن از پی سوزن حکایتها دارد که حالا وقت آن رسیده که مدیر عملگرایی چنانکه وعده کردهاید، صدایشان را شهر به شهر و کشور به کشور به گوش همگان برساند.»
جشنواره را در چابهار مکرر کنید تا میراث اش را صادر کند
وی در بخش دیگری از سخنانش پیشنهادهایی برای حفظ و ترویج هنر سوزندوزی قوم بلوچ به مدیران این استان و منطقه آزاد چابهار ارائه داد که قسمتهایی از آن را در ادامه میخوانید:
«پیشنهاد ما برای آنکه جهانیان بدانند که بلوچستان چه میراثی دارد این است که جشنواره را در چابهار مکرر کنید تا بتواند میراث پرافتخارش را صادر کند. چابهار بدین واسطه میتواند جاذبههای گردشگریاش را گسترش دهد و ایرانزمین را سوی خود بخواند. نیاز فرهنگی را ایجاد کنید. آموزش فرهنگ و هنر باید از کودکی صورت گیرد. اجازه دهید هنرهای نمایشی به شناساندن فرهنگتان کمک کند.
بگذارید قصههای کهن و افسانههایتان، نیاز امروز و آموزشهای اکنونتان از زبان عروسکهای خیمهشببازی و دیگر عروسکها به کودکان انتقال یابد. در کنار جشنواره مد و لباس جشنوارههای دیگر فرهنگی و هنری برگزار کنید؛ جشنوارههای موسیقی، تئاتر و غذاهای محلی. بگذارید چابهار بیش ازآنچه هست زندهتر شود.
برای زنان سوزن دوزتان شناسنامه بسازید. ایجاد کارگروه و معرفی آنان به طراحان ملی و بینالمللی بهعنوان نیروی هنری بخش صنعت پوشاک. آموزش طراحیهای جدید لباس چراکه اگر لباس سوزندوزی تبدیل به نیاز امروز جامعه نشود محکومبه محدودیت جغرافیاست.
تأسیس مدرسه سوزندوزی و استفاده از زنان بومی و آموزش طراحی لباس به آنان در یک رابطه متقابل بهعنوان تبادل تخصص. ارتقا سطح کیفی پارچههای صنعتی موجود و ایجاد کارگاه آموزش و تولید پارچههای دستی بهعنوان یک تخصص جدید در منطقه. پارچههایی مانند شهر بافی دارایی و کار بافی که قابلیت تلفیق با سوزندوزی رادارند و میتوانند موجب افزایش اشتغال هم شوند. آموزش نرمافزارهای گرافیکی مرتبط با طراحی و چاپ پارچه برای استفاده از الگوهای سوزندوزی که ایجاد نوآوری است.»
میراث بلوچستان میراث ایرانزمین است
وی در پایان با ابراز امیدواری نسبت به اصلاح فرهنگ جامعه از طریق احیا و تقویت میراث فرهنگی ایران تصریح کرد: «در این روزگار که تاریخ بهآسانی شسته میشود، روزگار تلاشهای بیهوده برای دیده شدن، روزگار بیحرمت حریم خصوصی، روزگار غلبه دنیای مجازی بر واقعیتها، روزگار قهرمانان خام و کوچک، روزگار بی تعهدی، بیریشگی و بیمسئولیتی، در این روزگار ایستادگی برای احیا و پاسداری از ریشه و اساس و ارزشهای واقعی شهامت میخواهد. ما بخشی از اهالی فرهنگ و هنر، بیادعا و بی حاشیه و بیصدا دستانمان را به هم دادهایم تا در کنار شما در راستای هدفی واقعی گام برداریم؛ که میراث بلوچستان میراث ایرانزمین است.»