به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان منطقه آزاد چابهار به نقل از خبرگزاری فارس پروژه کریدور اقتصادی چین–پاکستان (CPEC) که مسیرهای اصلی ترانزیتی آسیا را متحول می‌کند، حالا فرصتی بی‌سابقه برای ایران ایجاد کرده است. تهران با موقعیت استراتژیک خود می‌تواند به حلقه طلایی این مسیر تبدیل شده و نقش مهمی در تجارت اوراسیا و جنوب آسیا ایفا کند.در حالی که رقابت جهانی برای کنترل مسیرهای تجاری آسیا شدت یافته، پروژه ۶۰ میلیارد دلاری کریدور اقتصادی چین–پاکستان به محور اصلی همکاری‌های منطقه‌ای بدل شده است.
این پروژه، که بنادر گوادر و کراچی پاکستان را به غرب چین متصل می‌کند، اکنون می‌تواند ایران را به عنوان شریک راهبردی سوم در مسیر ترانزیتی بزرگ آسیا وارد صحنه کند.ایران با موقعیت ژئوپلیتیکی منحصربه‌فرد خود در تقاطع کریدورهای شرق–غرب و شمال–جنوب، می‌تواند مسیرهای تازه‌ای برای حمل‌ونقل کالاها به چین، آسیای مرکزی و جنوب آسیا فراهم کند. کارشناسان اقتصادی معتقدند اتصال تهران به شبکه CPEC، علاوه بر کاهش وابستگی به مسیرهای سنتی، زمینه توسعه تجارت و تنوع‌بخشی به مسیرهای صادرات، واردات و ترانزیت کشور را فراهم می‌کند.
تحلیلگران همچنین بر هم‌افزایی احتمالی بنادر چابهار و گوادر تأکید دارند. بنادر ایران و پاکستان، به جای رقابت، می‌توانند مکمل یکدیگر باشند؛ چابهار با دسترسی مستقیم به اقیانوس هند می‌تواند مسیر جایگزینی امن برای حمل‌ونقل کالاهای چینی در مواقع بحران‌های ژئوپلیتیک ایجاد کند و امنیت زنجیره تأمین چین را تضمین کند. به گفته کارشناسان، توسعه مسیرهای ریلی و جاده‌ای ایران می‌تواند کشور را به حلقه حیاتی در اتصال چین به اروپا و خلیج‌فارس تبدیل کند.چین با اجرای ابتکار «یک کمربند-یک راه» به دنبال افزایش نفوذ خود در غرب آسیا است و ایران را به عنوان نقطه استراتژیک دسترسی به بازارهای منطقه و اروپا می‌بیند. از سوی دیگر، پاکستان نیز تمایل دارد با جذب سرمایه‌گذاری‌های جدید، نقش خود را به عنوان محور ترانزیتی جنوب آسیا و دورزننده تنگه مالاگا که تحت نفوذ آمریکاست، تقویت کند.
کارشناس حمل‌ونقل و ترانزیت مهدی باقری عنوان کرد که موفقیت ایران در این کریدور مستلزم فراهم شدن چهار شرط است: ثبات داخلی، توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل، امنیت مرزها و تقویت دیپلماسی اقتصادی با چین و پاکستان. تحقق این شرایط می‌تواند زمینه‌ساز همکاری پایدار و سودمند برای هر سه کشور باشد.باقری افزود: مزایای این اتحاد سه‌جانبه گسترده است: کاهش هزینه‌های تجارت و حمل‌ونقل، افزایش امنیت انرژی، کاهش وابستگی به مسیرهای دریایی غربی و ارتقای جایگاه ایران در شبکه تجارت جهانی. کارشناسان بر این باورند که این همکاری نه تنها بازسازی مدرن راه ابریشم تاریخی است، بلکه الگویی از همکاری برد–برد آسیایی در برابر نظام اقتصادی غرب‌محور ارائه می‌دهد.
با ورود ایران به این شبکه، مسیرهای تجاری آسیا از شرق تا غرب می‌توانند بازتعریف شوند و تهران به یکی از بازیگران کلیدی نظم اقتصادی نوین منطقه تبدیل شود.
