در جریان سفر رئیس جمهوری ایران به هند، نزدیک به 15 توافقنامه و یادداشت همکاری تجاری و اقتصادی بین دو کشور امضا شد، از مهمترین موضوعات مطرح شده در این سفر، تفاهمنامه چابهار بین سه کشور ایران، هند و افغانستان که در خردادماه95 در تهران به امضای روسای جمهور سه کشور با محوریت بندر شهید بهشتی منطقه آزاد چابهار در جهت ترانزیت کالایی از هند به افغانستان و آسیای میانه و اروپا با ظرفیتسازی در بندر شهید رجایی چابهار با سرمایهگذاری طرفهای هندی بود که در آذرماه امسال هم شاهد ارسال اولین محموله گندم از هند به این بندر جهت ارسال به افغانستان بودیم.
مسلما نقش محوری منطقه آزاد چابهار در ایجاد شاهراه ترانزیتی و نقطه مهم کریدور شمال-جنوب در منطقه با محوریت زیرساختهای ایجاد شده در مناطق آزاد کشور بر کسی پوشیده نیست و این ظرفیت برای طرفهای هندی که در رقابت سختی در حوزه اقتصادی با چینیها هستند، بسیار مهم و نقشآفرین است.
بیشک نقش تعاملات و ارتباطات بینالمللی در حوزه ظرفیتسازی در مناطق آزاد کشور به طور خاص کلید توسعه فراملی و بینالمللی اقتصاد کشور در مسیر ترانزیت و بهرهبرداری از این ظرفیت ایجاد شده در کشور است، فرای مباحث تکراری و بینتیجه تولید و اشتغال محوری در کشور که بیش از سه دهه است همه انرژی و تفکر مدیران شعارمحور ما را به خود معطوف کرده، نقش ترسیم نقطه ترانزیتی شمال-جنوب کشور با توجه به ظرفیتهای بسیار زیادی که ما در بیش از 15کشور همسایه خود داریم، بسیار میتواند در حوزههای کلان اقتصادی کشور به ما کمک کند.
بیتردید مسیر ترانزیتی امن و اقتصادیتری در منطقه برای کشورهای همسایه جز ایران وجود ندارد و با تعاملات و ارتباطات قوی و ایجاد بسترهایی که ما در مناطق آزاد کشور خود داریم، میتوانیم با جذب سرمایهگذاریهای کشورهای همسایه در جهت سرعت بخشیدن به تکمیل زیرساختهای اصلی در حوزه ترانزیت این مسیرها را در جهت فعال کردن اقتصاد کلان کشور بهکار گیریم.
ترانزیت و حمل و نقل بینالمللی در جهت رسیدن به بازارهای بینالمللی از مسیرهای امن و اقتصادیتر، جزء مهمترین محورهای کشورهای در حال توسعه در جهان است؛ با نگاهی به سرمایهگذاری چین در ایجاد مسیر جاده ابریشم جدید با عنوان «یک کمربند یک جاده» در جهت ایجاد زنجیره ارزش و رسیدن به بازارهای جهانی و به خصوص اروپایی، اهمیت پایش دقیق محور توسعه اقتصاد ملی و فراملی را با محوریت پرداختن به مقوله ترانزیت در کشور باتوجه به ظرفیتهای موجود بیش از پیش بااهمیت میکند.
منبع: نشریه مناطق آزاد